Πέντε ενδεκάτου,μια μέρα σταθμός για τον κινηματογράφο,μια μέρα που κατάφερε να καθιερωθεί μέσα από την ταινία V σαν η μέρα της επανάστασης και της απελευθέρωσης. Δεν θα μιλήσω για τον πραγματικό Guy Fawkes και το bonfire night που αποτέλεσε έμπνευση στους Άλαν Μουρ και Ντέιβιντ Λόιντ για τη δημιουργία του κόμικ V for Vendetta όπου και βασίζεται η ομώνυμη ταινία!
 |
“Remember, remember the fifth of November of gunpowder treason and plot. I know of no reason why the gun powder treason should ever be forgot.”
|
Μένουν μόλις 2 μέρες για τη συγκεκριμένη μέρα όπου κάθε σινεφίλ που σέβεται τον εαυτό του θα καθίσει και θα δει το V for Vendetta είτε στην τηλεόραση είτε στην οθόνη του υπολογιστή του. Εγώ προσωπικά φέτος αποφάσισα να δω και την αγαπημένη ταινία του V το The Count of Monte Cristo κάτι που θα με βοηθήσει να εμβαθύνω στην ψυχολογία του V καθώς μιλάει για την ταινία με πολύ πάθος!
Η ταινία για τους περισσότερους είναι απλά μια ταινία με έναν υπερήρωα που σκοτώνει κακούς με απώτερο σκοπό την ελευθεριά της Αγγλίας. Όταν μια ταινία θίγει θέματα όπως ομοφυλοφιλία, ελευθερία λόγου, τρομοκρατία, φασισμό, αναρχισμό και όλα αυτά με την εκπληκτική για εμένα ερμηνεία (δεν είναι και εύκολο να υποδύεσαι έναν χαρακτήρα που φοράει μάσκα) του Hugo Weaving ως V και την υπογραφή των αδερφών Wachowski παίρνεις το V for Vendetta μια ταινία που αξίζει να βλέπεις κάθε χρόνο ώστε να σου θυμίζει κάποιες αρχές και κάποιες ιδέες που όλοι μας ξεχνάμε με τον καιρό.Η ταινία όπως και ο πρωταγωνιστής είναι ιδέες και όπως θα έλεγε και ο V οι ιδέες δεν πεθαίνουν.Ο τρόπος που σε κάνει η συγκεκριμένη ταινία να νιώθεις για την ελευθερία είναι μαγευτικός και ρομαντικός ταυτόχρονα. Ο ιπποτισμός και το ήθος που πηγάζει από τον χαρακτήρα του V και του Gordon Deitrich είναι για σεμινάριο καθώς οι πράξεις τους είναι καθαρά αλτρουιστικές. Τέλος η Natalie Portman προσπάθησε αλλά χάθηκε μέσα στο κάστινγκ.Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη επιλογή για την πέμπτη μέρα του ενδέκατου μήνα οποιουδήποτε έτους και για όσους έχουν το χρόνο και την υπομονή να δούνε μια ταινία του 34' πιστεύω δεν θα αδικηθούν.
“Voilà! In view, a humble vaudevillian veteran cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of Fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition! The only verdict is vengeance; a vendetta held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it's my very good honor to meet you and you may call me "V".”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου